Grafmonument van een ridder uit het geslacht Drakenborch

Grafmonument van een ridder uit het geslacht Drakenborch

<span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:small;">The Drakenborch family were among the most powerful aristocrats in late medieval Utrecht. Even after death, their position in society remained visible. This tomb for Werner van Drakenborch, for instance, stood in the church of the Dominican monastery near Breedstraat for 200 years. The deceased is depicted in Namur stone as a knight with chain mail, armour, dagger and sword. Only his helmet is missing: Werner's head rests eternally on a stone pillow. [text 2023]</span>

The Drakenborch family were among the most powerful aristocrats in late medieval Utrecht. Even after death, their position in society remained visible. This tomb for Werner van Drakenborch, for instance, stood in the church of the Dominican monastery near Breedstraat for 200 years. The deceased is depicted in Namur stone as a knight with chain mail, armour, dagger and sword. Only his helmet is missing: Werner's head rests eternally on a stone pillow. [text 2023]

Now in the museum in Collectie Centraal

Title

Grafmonument van een ridder uit het geslacht Drakenborch

Artist

Dating

ca. 1370 - ca. 1390

Material and technique

Naamse steen; gips

Object number

1834

Object type

grafmonument

Acquisition

overdracht 1838

Dimensions

hoogte 110 cm

breedte 218 cm

diepte 85.5 cm

hoogte (beeld) 39.8 cm

breedte (beeld) 188 cm

diepte (beld) 56.6 cm

gewicht 383 kg

Inscriptions and markings

  • geen :

What

Utrecht, St. Andreasklooster (?) (herkomst)

kloosters (Utrecht) (religie)

bestuurders (Utrecht) (bestuur)

When

Bisschoppelijk Utrecht 695-1528

More of the same motif

ridder

Remarks

Het geslacht Drakenborch behoorde in de 14de en 15de eeuw tot de voornaamste families van Utrecht. Gezien de datering tussen ca. 1370 en 1390 zou dit het grafmonument van Werner van Drakenborch, schout van Utrecht in 1364, kunnen zijn. Het is vermoedelijk afkomstig uit de kerk van het voormalige Predikheren- of Sint Andreasklooster, Utrecht (?); volgens de overlevering uit de kapel van het voormalige Wittevrouwenklooster. In 1838 werd het vanuit het bolwerk Morgenster overgebracht naar het Stadhuis. Het beeld is ingrijpend gerestaureerd. De twee bovenkwasten van het kussen zijn nieuw; de onderbenen en de leeuw, de handen en een deel van het gelaat werden in 1874-1876 door E.F. Georges in gips gereconstrueerd. Zie: J. Klinckaert, Beeldhouwkunst tot 1850. De verzamelingen van het Centraal Museum Utrecht (Utrecht 1997), pp.55-58; R.E. de Bruin en M. Brinkman, Utrechtse geschiedenis. De verzamelingen van het Centraal Museum (Utrecht 2007), pp.121-125.

Documentation

  • Adel en ridderschap in Utrecht, Renger E. de Bruin, (Zwolle, 2023), p. 119, afb. z/w, r.o.

  • Beeldhouwkunst tot 1850. De verzamelingen van het Centraal Museum Utrecht [cat. nrs. 1-243], Jan Klinckaert, (Utrecht, 1997), p. 183-184, cat. nr. 4, met afb.; pp. 55-58, met afb. in kleur

  • Catalogus van het Historisch Museum der stad [1928, cat. nrs. 1403-2891], W.C. Schuylenburg, (Utrecht, 1928), cat. nr. 1577

Exhibitions

  • Collectie Centraal, Centraal Museum, Utrecht, 2023

  • Ommuurde Stad, Centraal Museum, Utrecht, 2020 - 2021

  • In beeld. Het beeld en zijn opdrachtgever, Centraal Museum, Utrecht, 1997

Persistent url

To refer to this object please use the following persistent URL:

https://hdl.handle.net/21.12130/collect.1423798A-8D15-460B-86E0-EFBB469B3CEB

Questions?

Do you have a remark or extra information on this object? Please let us know!