Zelfportret
Dit zelfportret verbeeldt het eind van een liefde. Moesman verwerkte twee inspiratiebronnen: het verhaal <EM>The constant nymph</EM> en het <EM>Arnolfiniportret </EM>van Jan van Eyck. Moesmans Zelfportret is er de wrange variant van. De schilder wilde zich verloven met een meisje, Leny, maar haar ouders waren erop tegen. Leny spoorde Moesman ertoe aan een schilderij te maken dat hun onmogelijke liefde zou verbeelden. Een tijdschriftfoto van de toneelbewerking van het verhaal leverde de compositie van de liggende vrouw, waarvoor zijn ex-geliefde Leny poseerde. Het schilderij van Van Eyck, dat bekend staat als een verlovingsportret, leverde het motief van het zelfportretvan de schilder in de spiegel – in dit geval in de spiegelende borst. Op het laatst, toen hun relatie definitief verbroken was, bracht Moesman een aantal veranderingen aan. Het gezicht van de vrouw is nu aan verval onderhevig en een rode papaver schiet op uit haar onderbuik.
